Rekrutacja – Ekologiczna Akademia Kobiet

Z czym się mierzysz jako aktywistka klimatyczna?

Bycie aktywistką klimatyczną w Polsce to ciężki kawałek chleba. Wiemy, jak to jest. Pracujesz lub uczysz się w pełnym wymiarze. Masz też inne zobowiązania – może w lokalnej organizacji, może w instytucji kultury, harcerstwie, może wspierasz dzieciaki albo starszych sąsiadów i sąsiadki. Oczywiście, świat domowo-rodzinny sam się nie ogarnia, więc masz na głowie rutynowe obowiązki: gotowanie, zakupy, pranie, rachunki, sprzątanie. Nawet jeśli nie robisz wszystkiego sama, a z innymi osobami, jest tego opór. Jeśli masz dzieci – dochodzą do tego kwestie wychowania, opieki, wspólnego spędzania czasu, edukacji (teraz zdalnej! a wiemy, co to znaczy – zero spokoju…). Jeśli mieszkasz ze zwierzętami – trzeba je nakarmić, wyprowadzić, leczyć. Na to wszystko – niezależnie od tego czy i jak wiele radości Ci to sprawia – płynie czas, płyną pieniądze i płynie Twoja energia.

Swój aktywizm robisz po godzinach (bądźmy szczere, czasem „urywasz” nieco z godzin nauki lub pracy, bo doba nie jest z gumy). W tym aktywizmie wciąż jest za mało czasu i ludzi w stosunku do bezmiaru świata uratowania. A przeszkód jest sporo. Sprawdź, czy któraś z nich Ci dzwoni…

Po pierwsze – większość ludzi wciąż nie widzi, jak wielkim zagrożeniem jest nadchodząca katastrofa klimatyczna, więc w nieskończoność tłumaczysz, podajesz dane, przywołujesz argumenty.
Po drugie – widzisz, że wszystkie pożądane zmiany w sprawie ochrony klimatu, ochrony bioróżnorodności, dekarbonizacji, sprawiedliwej transformacji zachodzą ZA WOLNO, a władze w Polsce są TAK NIESPRZYJAJĄCE, a w głowie tyka Ci zegar galopujących emisji dwutlenku węgla i kołacze się świadomość, że zostało jeszcze najwyżej 5 lat na działania, które mogą zahamować katastrofę. Czasami to daje Ci mobilizację, a czasami łapiesz doła.
Po trzecie – jesteś sama lub jest Was relatywnie niewielka grupa, a nawet jeśli jest Was więcej, macie tyle do zrobienia, że każdego dnia się zastanawiasz, w co ręce włożyć – jakie działania podjąć, z jakich zrezygnować, jak upakować aktywności w wąski zakres czasowy, którym dysponujesz. I jak zdobyć pieniądze i inne zasoby! Twoje działania czasem przynoszą rezultaty – wtedy fruwasz, czasem nie przynoszą – wtedy dopada Cię frustracja.
Po czwarte – cały czas kombinujesz, jak włączyć do ochrony klimatu inne osoby – przecież musi Was być więcej! Wymyślasz więc działania, które z jednej strony będą sensowne i skuteczne, z drugiej angażujące dla innych. Chętni na razie jeszcze nie napływają dość wartką strugą.
Po piąte – aby Twoja grupa mogła w ogóle rosnąć, musi mieć jakąś strukturę, jasny kierunek działania, mechanizm spotykania się i podejmowania decyzji, więc głowisz się, jak ogarnąć strategię i organizację, nie ryzykując powielania w aktywizmie biznesowych schematów.
Po szóste – bezustannie słyszysz od bliskich i mniej bliskich: po co Ty się tak spalasz na tę działalność, odpuść, przecież nie musisz wszystkiego robić właśnie Ty, aktywizm Ci szkodzi, cały czas smutna chodzisz, lepiej więcej uwagi poświęć: szkole, pracy, rozwojowi, domowi, dzieciom* (niepotrzebne skreślić).
Po siódme – często walczysz o głos i widoczność; musisz się nieźle narobić, żeby zainteresować swoimi celami i działaniami media, by zwrócić uwagę decydentów na sprawy klimatu, by przekrzyczeć denialistyczne pohukiwania węglowego biznesu. A jeśli Twój głos już wybrzmiewa w przestrzeni publicznej, to wciąż mierzysz się z bagatelizowaniem przez mężczyzn Twojej działalności, kwestionowaniem Twoich kompetencji, próbą uciszania czy wepchnięcia Cię w rolę małej dziewczynki, która się nie zna.
Po ósme – bywasz przeciążona, przemęczona, czasem masz poczucie, że już skala wyzwań Cię przerasta. Chciałabyś się podzielić z kimś zadaniami, wyzwaniami czy po prostu obawami lub zmęczeniem, ale albo nie masz z kim, albo nie masz na to już przestrzeni czy możliwości. Jednak nie chcesz odpuścić, bo wiesz, że to, co robisz, jest słuszne, a klimat jest zbyt ważny, by powiedzieć „mam dość, teraz zajmę się czymś innym”.

Czy ta opowieść brzmi znajomo?
Skontaktuj się z nam

Po co Ekologiczna Akademia Kobiet?

W Akademii tworzymy przestrzeń wzajemnego wsparcia, wspólnej edukacji, rozwoju i realizacji przedsięwzięć służących ochronie klimatu lub bioróżnorodności. Dążymy do tego, by głos kobiet i osób socjalizowanych do roli kobiety został usłyszany, a one same zdobyły większy wpływ na ochronę klimatu i procesy transformacyjne.

Stworzyłyśmy Akademię po to, by kobiety i osoby z doświadczeniem kobiecym działające aktywistycznie miały skąd czerpać wiedzę i umiejętności potrzebne do skutecznego działania. By wzmacniały swoje kompetencje, pewność siebie i poszerzały swoją obecność w przestrzeni publicznej. By zyskiwały wpływ na przebieg transformacji w Polsce.

Jednak równie ważne było dla nas to, żeby była to przestrzeń bezpieczna, włączająca, siostrzana, wolna od męskiej dominacji i męskiej narracji. Przestrzeń, w której łapiesz oddech, a nie dodatkowe obowiązki. Przestrzeń, w której to Ty decydujesz, jakie wsparcie jest Ci realnie potrzebne, by być coraz skuteczniejszą aktywistką.

Co mówią o Akademii Uczestniczki poprzednich edycji?

Zobacz filmy, w których Uczestniczki poprzednich edycji mówią o tym, czy jest dla nich Ekologiczna Akademia Kobiet, co w niej dla siebie znalazły i co było dla nich w tym projekcie ważne.

Czy udział w Akademii wiąże się z wydatkami?

Wszystkie działania Ekologicznej Akademii Kobiet są dla Uczestniczek nieodpłatne. Koszty Twojego udziału są pokrywane bezpośrednio z budżetu projektu. Jedynym wyjątkiem jest kwota na transport na zjazd na żywo. Będzie to przejazd na terenie Polski, za który najpierw Ty zapłacisz, a my zwrócimy Ci ten koszt na podstawie biletu lub innego dokumentu zakupu.

Jak się zgłosić do Ekologicznej Akademii Kobiet?

Aby zgłosić się do Ekologicznej Akademii Kobiet napisz do nas na adres anna@rzeczspoleczna.pl – będziemy się z Tobą kontaktować, kiedy wystartuje kolejna edycja.

Jak się kontaktować w sprawie Akademii?

W sprawie akademii mailuj na adres: anna@rzeczspoleczna.pl